آقای خسروپناه، دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی: الزاماً کسی که بخشی از بدنش برهنه است، نمی‌شود گفت عفاف ندارد.

ای حضرات آقایان معتقد و متعهد که همواره در فکر تعالی اخلاقی، پیشرفت فرهنگی و آسایش دنیوی مردم هستید! به‌راستی تا کِی باید در سرزمین شهیدان، آن هم در نظام مقدس جمهوری اسلامی، در برابر کشف حجاب، برهنگی، بی‌حیایی، شرابخواری و انواع و اقسام خلاف شرع، تنها نظاره‌گر و توجیه‌گر بمانیم؟!
دیروز کشف حجاب را «حق شخصی» می‌دانستیم؛ امروز که پدیده برهنگی رخ داده، باز هم به نام «آزادی» توجیه می‌کنیم؛ و فردا، اگر کار به زنا و فجور در خیابان‌های جمهوری اسلامی کشید، آیا باز هم با ژست‌های روشنفکری و لبخندهای بی‌غیرتانه، صرفاً بر صندلی قدرت تکیه خواهیم زد؟!

برای مطالعه متن کامل، به "ادامه مطلب" مراجعه نمایید.

 در پی فاجعه ترویج فحشاء در شیراز و برهنگی در شمال تهران

مدعیان دروغین قرآن و نهج‌البلاغه کجای کار فرهنگی‌اند که جامعه را از آلودگی نجات دهند؟!
چرا رسانه‌هایی که مدعی حمایت از فلان و بهمان هستند، از استحاله فرهنگی، ترویج فساد و تباهی پشتیبانی می‌کنند و علیه متدیّنان انقلابی فعال، موضع می‌گیرند؟!

برای مطالعه متن کامل، به "ادامه مطلب" مراجعه نمایید.

فساد در ظاهر، انعکاسی از فساد درونی است. گاه ممکن است لغزشی بر اثر غفلت یا نادانی رخ دهد، اما آن‌کس که آگاهانه و پی‌درپی دست به ظلم، جنایت، فساد، رانت‌خواری، حقوق‌های نجومی و ترویج بی‌حجابی و برهنگی می‌زند، حقیقتاً باطنی بیمار و خبیث دارد.

برای مطالعه متن کامل، به "ادامه مطلب" مراجعه نمایید.